Znane obrazy najsłynniejszych światowych malarzy — widzimy je niemal każdego dnia. W internecie, telewizji, prasie. Ale — czy wiemy, kto jest ich autorem? Sprawdźmy! "Śniadanie na trawie", "Krzyk" czy "Narodziny Wenus" to tylko niektóre z dzieł, o które zapytamy w naszym quizie.

Nie ma chyba osoby na świecie, do którego nie jest znane nazwisko Pablo Picasso. Założyciel kubizmu i artysta wielu stylów wpłynął w 20 wieku na dzieło sztuki nie tylko Europy, ale i całego Pablo Picasso: dzieciństwo i lata naukiJeden z najzdolniejszych artystów 20 wieku, urodził się w Maladze, w domu, na placu Merced, w 1881 roku, 25 października. Teraz tam znajduje się muzeum i fundacja imienia P. Picassa. Zgodnie z hiszpańską tradycją podczas chrztu, rodzice dali chłopcu na tyle długa nazwa, która jest naprzemienne nazw świętych i najbardziej bliskich i szanowanych w rodzinie krewnych. Ostatecznie jego wiedzą do pierwszego i ostatniego. Nazwisko Pablo postanowił wziąć płytę, argumentując ojcowską zbyt proste. Talent i drążek do rysowania u chłopca pojawiły się od wczesnego dzieciństwa. Pierwsze i bardzo cenne lekcje dał mu ojciec, który również był malarzem. Nazywał się Jose Ruiz. Swoją pierwszą poważną obraz napisał w osiem lat - «Picador». Można śmiało stwierdzić, że to właśnie od niej zaczęło się twórczość Pablo Picasso. Ojciec przyszłego artysty otrzymał ofertę pracy nauczyciela w a Coruña w 1891 roku, a wkrótce rodzina przeniosła się na północ Hiszpanii. Tam Pablo w ciągu roku przeszedł szkolenie w szkole sztuk pięknych. Następnie rodzina przeniosła się do jednego z najpiękniejszych miast ó Barcelony. Młody Picasso w tym momencie było 14 lat, a on był zbyt młody, aby uczyć się w La-Лонху (szkoła sztuk pięknych). Jednak ojciec był w stanie osiągnąć tego, by go dopuścili do egzaminów wstępnych na podstawie konkursu, z którym poradził sobie znakomicie. Później jeszcze cztery lata, rodzice zdecydowali się zrobić go w najlepszą na ten moment najlepsza szkoły sztuki – «San Fernando» w Madrycie. Studia w akademii szybko nudzi młody talent, w jej klasycznych kanonach i zasadach mu było ciasno, a nawet nudne. Dlatego więcej czasu poświęcał Muzeum Prado i nauki jego kolekcji, a rok później wrócił do Barcelony. Do wczesnego okresu jego twórczości są obrazy, napisane w 1986 roku: «Autoportret» Picasso, «Pierwsza komunia» (na niej przedstawiona siostra artysty Lola), «Portret matki» (na zdjęciu poniżej).Podczas pobytu w Madrycie po raz pierwszy udał się w podróż do Paryża, gdzie studiował wszystkie muzea i malarstwo wielkich mistrzów. Później przyjedzie w to centrum światowej sztuki wielokrotnie, a w 1904 roku przenieść się na stałe.«Blue» okresOkres Ten można traktować jako лакмусовую papierek, to właśnie w tym czasie zaczyna się pojawiać w twórczości Picassa jego osobowość, wciąż narażone obcego wpływu. Znany fakt: talent twórczy natury przejawia się możliwie jasno w trudnych życiowych sytuacji. Tak właśnie stało się z Pablo Picasso, dzieła, których teraz znane na całym świecie. Start został sprowokowany i doszło po długiej depresji, spowodowanej śmiercią bliskiego przyjaciela, Carlosa Касагемаса. W 1901 roku na wystawie zorganizowanej Волларом, zostały przedstawione 64 prace artysty, jednak na ten moment nie są one jeszcze były pełne zmysłowości i jasności, wyraźnie był odczuwalny wpływ na impresjonistów. W swoich legalnych praw «blue» okres jego twórczości wchodził stopniowo, objawia się ostrymi konturami postaci i utratą trójwymiarowości obrazu, odejściem od klasycznych przepisów artystycznej perspektywy. Paleta farb na jego obrazach staje się coraz bardziej monotonne, nacisk kładzie się na kolor niebieski. Rozpoczęciem okresu można uznać za "Portret Jaime Сабартеса" i autoportret Picassa, napisane w 1901 Lwa Leszczenko ВалерьяновичаLew Leszczenko, biografia którego zostanie krótko opisany w tym artykule, i sam nie przypuszczał, że kiedyś będzie uhonorowany tytułem Ludowego artysty Rosji. On po prostu zawsze wykonywał swoją pracę, chętnie brał się za wszelkie sugestie ó ś...I lodowe kwiaty czasem rozpływa się od miłości30 grudnia 2010 roku w film obsługi wyszła dramat reżysera z Korei Południowej Yu Ha pod nazwą „Lodowe kwiaty». Film historyczny, z własnymi gatunku kostiumy, dekoracje i bohaterów. Bez względu na mały budżet filmu, wygląda akcja i dekora...Wzory «niebieski» okresKluczowe w tym okresie dla mistrza stały się takie słowa, jak samotność, strach, wina, ból. W 1902 roku znów wróci do Barcelony, jednak pozostać w niej nie będzie. Napięta sytuacja w stolicy Katalonii, bieda ze wszystkich stron i niesprawiedliwość społeczna przekładają się w zamieszki, stopniowo chwycił nie tylko w całej Hiszpanii, ale i Europy. Prawdopodobnie taki stan rzeczy miało wpływ na artystę, który w tym roku działa owocnie i bardzo dużo. W Kraju powstają arcydzieła «niebieski» okres: «Dwie siostry (Randkę)» «Stary żyd z chłopcem» «Tragedia» (zdjęcie płótna powyżej), „Życie”, gdzie po raz kolejny pojawia się obraz zmarłego Касагемаса. W 1901 roku została również napisana obraz óFanką absyntu». W niej prześledzić wpływ popularnego w tym czasie hobby «złe» postaci, charakterystyczne dla francuskiej sztuki. Temat absyntu brzmi w wielu wzorach. Prace Picassa, między innymi, pełen dramatyzmu. Szczególnie wyraźnie rzuca się w oczy przerostową ręka kobiety, której jest jak próbuje się bronić. Obecnie «Fanką absyntu» przechowywany jest w Ermitażu, uderzając tam z prywatnej i spory zbiór prac Picassa (51 dzieło) S. I. Szczukina po tylko pojawi się możliwość, aby ponownie udać się do Paryża, artysta bez wahania decyduje się z nich skorzystać i wyjeżdża z Hiszpanii wiosną 1904 roku. Tam właśnie on zmierzy się z nowymi zainteresowaniami, odczuciami i wrażeniami, co da początek nowego etapu jegokreatywności.«Różowy» okresW twórczości Picassa ten etap trwał stosunkowo długo – z 1904 r. (jesień) do końca 1906 roku – i nie był jednolity. Duża część zdjęć okres oznaczony jasną paletę barw, pojawienie się охристых, perłowo-szary, czerwono-różowych kolorach. Charakterystyczne jest pojawienie się w przyszłości, dominacja nowych dla twórczości artysty tym – aktorzy, cyrkowcami i akrobaci, sportowcy. Z pewnością zdecydowana większość materiału mu oferował cyrk Медрано, który w tych latach znajdował się u stóp wzgórza Montmartre. Jasne teatralna scenografia, stroje, zachowanie, różnorodność postacie jakby przywrócili P. Picassa w świat, niech i преображенных, ale realnych kształtów i wielkości, naturalnej przestrzeni. Obrazy na jego obrazach znów stały się zmysłowe i pełne życia, jasności, w przeciwieństwie do postaci «niebieski» etapu Picasso: dzieła «różowy» okresObrazy, ознаменовавшие początek nowego okresu, po raz pierwszy zostały wystawione w końcu zimy 1905 roku w galerii Серюрье – to «Siedzi nude» i «Aktor». Jeden z uznanych arcydzieł «różowy» okres – «Rodzina комедиантов» (na zdjęciu powyżej). Płótno ma imponujące rozmiary ó w wysokości i szerokości ponad dwóch metrów. Kształt cyrku przedstawiono na tle niebieskiego nieba, uważa się, że arlekin z prawej strony – to sam Picasso. Wszystkie postacie znajdują się w stanie spoczynku, a między nimi nie obserwuje się żadnej wewnętrznej bliskości, każdego сковало wewnętrzne samotność ó motyw óróżowy» okresu. Ponadto, warto zauważyć następujące prace Pablo Picasso: «Kobieta w koszuli» «Wc» «Chłopiec, główny koń» «Akrobaci. Matka i syn» «Dziewczynka z kutasem». Wszystkie one pokazują widzowi piękno i rzadkie dla obrazów artysty spokój. Nowy impuls w twórczości nastąpił w końcu 1906 roku, kiedy Picasso podróżował po Hiszpanii i znalazł się w małej wiosce w okresie twórczościZ archaicznych afrykańską sztuką P. Picasso po raz pierwszy spotkali się na tematycznej wystawie w muzeum Trocadero. Jego wrażeniem pogańskie bożki prymitywnej formy, egzotyczne maski i figurki, воплощавшие w sobie wielką siłę natury i дистанцированные od najdrobniejszych szczegółów. Ideologia artysty zbiegła się w czasie z tym potężnym obietnicą, i w rezultacie stał się upraszczać swoich bohaterów, co czyni je podobnymi kamiennych bożków, monumentalnych i ostre. Jednak pierwsza praca w tym kierunku stylu pojawiła się jeszcze w 1906 roku – to portret prace Pablo Picasso pisarki Gertrudy Stein. On переписывал obraz 80 razy i już zupełnie stracił wiarę w możliwości zrealizować jej wizerunek w klasycznym stylu. Ten moment można nazwać przejściowym od podążać za naturą do deformacji kształtu. Wystarczy spojrzeć na takie obrazy, jak «Naga kobieta» «Taniec z narzutami» «Driada» «Przyjaźń» «Biust marynarza» «Autoportret”.Ale chyba najbardziej jaskrawym przykładem afrykańskiego etapu twórczości Picassa jest obraz óАвиньонские dziewczyny» (na zdjęciu powyżej), nad którym mistrz pracował około roku. Ona венчала ten etap sposób twórczy artysty i w dużej mierze ustalał przeznaczenie sztuki w ogóle. Po raz pierwszy płótno zobaczył światło tylko trzydzieści lat po jego napisaniu i stało się otwarte drzwi do świata awangardy. Czeski koło Paryża dosłownie rozpadło się na dwa obozy: «» i «przeciw”. W tej chwili obraz jest przechowywany w Muzeum sztuki współczesnej w Nowym w twórczości PicassaProblem jednoznaczności i precyzji obrazu pozostała na pierwszym miejscu w unii sztukach plastycznych, aż do momentu, kiedy do niego włamał się kubizm. Bodźcem do jego rozwoju wielu uważa, że jest pytanie, powstałe wśród artystów: «po Co malować?» Statystycznie obrazu tego, co widzisz, na początku 20 wieku można było nauczyć praktycznie każdego, a do tego dosłownie na piętach była fotografia, która zagrażała całkowicie wyprzeć wszystkie inne. Wizualizacje są nie tylko wiarygodne, ale i dostępne, łatwo odbijają. Kubizm Pablo Picasso w tym przypadku odzwierciedla indywidualność twórcy, rezygnując z wiarygodnego obrazu świata zewnętrznego i otwierając zupełnie nowe możliwości, granice prac należą: «Garnek, kieliszek i książka» «Kąpiel» «Bukiet kwiatów w szarym bańce» «Chleb i waza z owocami na stole», itp. W obrazach wyraźnie widać, jak zmienia się styl artysty i staje się coraz bardziej abstrakcyjne cechy na koniec okresu (w latach 1918-1919). Na przykład, «Harlequin» «Trzy muzyk» «Martwa natura z gitarą» (na zdjęciu powyżej). Kojarzenie widzów twórczości mistrza z абстракционизмом zupełnie nie odpowiadało Picasso, miał ważny jest sam emocjonalny ładunek obrazów, ich ukryty sens. W końcu wygenerowanego przez siebie samego styl kubizm przestał stopniowo inspirować artystę i zastanawiać się, otwierając drogę do nowych trendów w okresDrugie dekady 20 wieku było dla Picassa wystarczająco 1911 rok odznaczył się historią z skradziona rzeźby z Luwru, która wystawiła artysty nie jest w najlepszym świetle. W 1914 r. okazało się, że nawet żyjąc tyle lat w kraju, za Francję Picasso walczyć w i wojnie światowej nie jest gotowy, że развело go z wieloma przyjaciółmi. A w przyszłym roku zmarła jego ukochana Marcel powrót bardziej realistyczny w twórczości Pablo Picasso, którego dzieła wypełniły się ponownie czytelność, фигурностью i artystycznej logiką, wpływ wiele czynników zewnętrznych. W tym wyjazd do Rzymu, gdzie zaangażował się w antycznym sztuką, a także komunikacja z baletu zespołem Diagilewa i zapoznanie się z baletnicą Olgą Хохловой, która wkrótce stała się drugą żoną artysty. Rozpoczęciem nowego okresu, można uznać za jej portret 1917 roku, który w pewnym sensie nosił charakter eksperymentalny. Rosyjski balet Pablo Picasso nie tylko inspiracją do tworzenia nowych dzieł, ale i podarował ukochanej i długo oczekiwanego syna. Najbardziej znane prace z okresu: «Olga Chochołowa» (na zdjęciu powyżej), «Piero» «Martwa natura z dzbanem i jabłkami» «Uśpione chłopi» «Matka i dziecko”, «Kobiety biegające po plaży» «Trzy gracje”.SurrealizmPodział twórczości jest nie co innego, jak chęć jak sardynki i dopchać go w pewne (stylistyczne, tymczasowe) ramki. Jednak do twórczości Pablo Picasso, słynne obrazy którego zdobią najlepsze muzea i galerie świata, takie podejście można nazwać bardzo umownym. Jeśli zastosujesz się do chronologii, to okres, kiedy artysta był zbliżony do сюрреализму, wypada w latach 1925-1932. Zupełnie nic więc dziwnego, że na każdym etapie twórczości mistrza pędzla odwiedzała muza, i, gdy O. Chochołowa chciała dowiedzieć się na jego obrazach, zwrócił się do неоклассицизму. Jednak kreatywni ludzie są nietrwałe, i wkrótce w życie Picassa weszła młoda i bardzo piękna Maria Teresa Walter, który w momencie odkrywania ukończył zaledwie 17 lat. Jej był przygotowany rolę kochanki, a w 1930 roku artysta kupił zamek w Normandii, który dla niej stał się domem, a dla niego ó w warsztacie. Maria Teresa była wierną towarzyszką, dzielnie znosząc twórcze i miłosne rzucania stwórcy, wspierając miłą korespondencję aż do śmierci Pablo Picasso. Dzieła okresu surrealizmu: «Taniec» «Kobieta w fotelu» (na zdjęciu poniżej), «Kuracjusz» «Nagie na plaży» «Sen», ii wojny światowejSympatia Picasso w czasie działań wojennych w Hiszpanii w 1937 roku należała do republikanom. Kiedy w tym samym roku włoska i niemiecka lotnictwo zniszczyło Гернику – centrum politycznym i kulturalnym basków ó Pablo Picasso miasto, leżące w gruzach, przedstawił na ogromnym tej samej fabryce dosłownie za dwa miesiące. Dosłownie ogarnął strach przed groźbą, która zawisła nad Europą, co nie mogło nie odbić się na twórczości. Emocje mawiano nie bezpośrednio, a przekształciły się w tonacji, ponurość, goryczy i tym jak отгремели wojny, a świat przyszedł w względną równowagę, przywracając wszystko, co zostało zniszczone, twórczość Picassa też stały się bardziej szczęśliwe i jasne kolory. Jego obrazy, napisane w latach 1945-1955, mają śródziemnomorski smak, bardzo znajdź atmosferyczne i częściowo идеалистичны. W tym samym czasie zaczyna pracować z ceramiką, tworząc wiele ozdobnych dzbanki, potraw, talerzy, figurek (na zdjęciu przedstawiony powyżej). Dzieła, które powstały w ciągu ostatnich 15 lat życia, najprawdopodobniej nie są jednolite w stylistyce i z największych artystów xx wieku – Pablo Picasso ó zmarł w wieku 91 lat w willi we Francji. Pochowany w pobliżu należące mu zamku Вовенарт.

Strona Główna > Inspirujący artyści > Pablo Picasso – malarz, który nie był dobrym człowiekiem Fot. Pablo Picasso, Kobiety Algieru, 1955 r. Pablo Picasso. Malarz. Geniusz. Legenda. Tymi słowy (i wieloma innymi) można by określić tego wybitnego artystę, który po dziś dzień ma ogromny wpływ na rozwój sztuki współczesnej. Jego znaczenia nie sposób przecenić. Oczywiście można również powiedzieć sporo złego o Picasso. Nie był człowiekiem cnotliwym ani wartym naśladowania w życiu prywatnym. Niemniej jego twórczość ukształtowała wiele umysłów artystów, miłośników sztuki oraz... wielu postronnych ludzi, którzy nawet nie zdają sobie z tego sprawy. Pablo Picasso Pablo Picasso (ur. 25 października 1881, Malaga, Hiszpania; zm. 8 kwietnia 1973, Mougins, Francja) był hiszpańskim malarzem, rzeźbiarzem, grafikiem, ceramikiem, scenografem, poetą i dramaturgiem, który obecnie jest uważany za jednego z najbardziej wpływowych i najwybitniejszych artystów XX wieku. Wspólnie z Georgesem Braque Picasso stworzył nurt artystyczny znany jako kubizm. Picasso wykazał się niezwykłym talentem artystycznym już w młodości, malując swój pierwszy obraz w wieku 9 lat. Początkowo malował obrazy naturalistyczne, ale w pierwszej dekadzie XX wieku zmienił styl. Eksperymentując z różnymi teoriami, technikami i pomysłami, eksplorował coraz bardziej radykalne style, ostatecznie dochodząc do kubizmu. Wyjątkowo płodny przez całe swoje życie Pablo Picasso zdobył sławę i ogromną fortunę dzięki rewolucyjnym osiągnięciom artystycznym, stając się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w sztuce XX wieku. Do jego najsłynniejszych dzieł należą proto-kubistyczne Les Demoiselles d'Avignon (1907) i Guernica (1937). Twórczość Pablo Picasso Jako że twórczość Pablo Picasso jest wyjątkowo bogata i różnorodna, postanowiłem przedstawić ją z podziałem na poszczególne okresy. W ten sposób nie tylko będzie bardziej przejrzyście, ale też... przyjemniej. Jest bowiem tak dużo interesujących prac, które chciałbym tutaj zamieścić, że po prostu muszę (czuję to w głębi mojego jestestwa) przedstawić je w kilku osobnych galeriach. Pierwsze dzieła Picassa Kiedy mówimy o wczesnych pracach jakiegoś artysty, mamy zazwyczaj na myśli dzieła ukończone na początku jego kariery. Jednak w przypadku Pabla Picassa najstarsze przykłady jego płodnego talentu artystycznego sięgają znacznie dalej – zaczął malować, gdy był jeszcze dzieckiem. W wieku 9 lat mały Pablo ukończył swój pierwszy obraz: Le Picador, który przedstawiał mężczyznę na koniu podczas walki byków. Przez następne lata Picasso poczynił jednak znaczne postępy, udowadniając tym samym zaawansowane rozumienie podstaw sztuki klasycznej, w tym anatomii człowieka. W wieku zaledwie 13 lat Picasso oficjalnie rozpoczął karierę jako artysta. Tworzył wówczas w realistycznym stylu. Lubił malować szczególnie portrety swoich bliskich i sceny religijne. Oba te zainteresowania artystyczne są widoczne w Pierwszej komunii, dużym obrazie przedstawiającym jego ojca, matkę oraz młodszą siostrę Lolę klęczącą przed ołtarzem. Artysta miał zaledwie 15 lat, kiedy ukończył ten obraz. Przyglądając się pracom Picasso z tamtego okresu, można zauważyć, że z czasem (od około 1897 roku) jego obrazy zaczęły przybierać mniej realistyczną formę. Niewątpliwie pod wpływem ekspresjonisty Edwarda Muncha i postimpresjonistycznych dzieł Toulouse-Lautreca, kolejne dzieła wyrażają rosnące zainteresowanie Picassa eksperymentowaniem z bardziej swobodnym, awangardowym stylem. Okres błękitny (1901–1904) W 1901 roku Picasso całkowicie porzucił realizm. Jest to szczególnie wyraźne w jego preferencjach dotyczących koloru, który ewoluował od naturalistycznych odcieni do chłodniejszych tonów. Prace z tego okresu są ponure – zarówno pod względem koloru, jak i tematyki. Takie podejście prawdopodobnie spowodowane było depresją Picasso wywołaną samobójstwem bliskiego przyjaciela Carlosa Casagemasa. Monochromatyczne obrazy często przedstawiają postacie żyjące w biedzie lub rozpaczy, jak chudy gitarzysta w The Old Guitarist czy nieszczęśliwy Absinthe Drinker. Obrazy są melancholijne, budzące smutek, a do tego enigmatyczne – dość trudne do jednoznacznej interpretacji. Niebieski okres charakteryzuje się zagłębianiem w ludzką psychikę – odizolowaną od świata, zamkniętą we własnym cierpieniu. Okres różowy (1904–1906) Kiedy w 1904 roku Picasso zamieszkał w Montmartre wśród poetów i pisarzy, przestał skupiać się na motywach ubóstwa, samotności i rozpaczy. Wszedł w swój okres różowy, nadal jednak przedstawiał postacie w charakterystycznym stylu malarskim. Chociaż na tych obrazach wciąż występują odcienie niebieskiego, kontrastują z nimi cieplejsze barwy. Bohaterami obrazów nie są już osoby żyjące w rozpaczy, lecz artyści, w tym akrobaci, klauni, arlekini i inni artyści cyrkowi. Opierając się w dużej mierze na intuicji, a nie na bezpośredniej obserwacji, okres różowy Picassa stanowi początek eksperymentów stylistycznych z prymitywizmem. Pod wpływem przedromańskiej rzeźby iberyjskiej, sztuki oceanicznej i afrykańskiej Picasso coraz bardziej odchodził od realizmu. Prymitywizm i sztuka afrykańska (1907-1909) Przez kolejne trzy lata Pablo Picasso znajdował inspirację w sztuce oceanicznej i afrykańskiej. Faza ta zachowała ciepłe barwy poprzedniego okresu, ale przyniosła zmianę stylu i tematyki. Zamiast produkować figuratywne portrety, artysta zaczął przedstawiać bardziej abstrakcyjne, inspirowane maskami afrykańskimi postaci wszelkiego rodzaju – od prostytutek z burdelu w Barcelonie (Les Demoiselles d'Avignon) po samego siebie (Autoportret). Les Demoiselles d'Avignon (Panny z Avinion) to pierwsza kompozycja tego okresu. Zainspirowana została rzeźbą iberyjską, którą Picasso zobaczył w czerwcu 1907 roku w muzeum etnograficznym w Palais du Trocadéro. Kiedy w tym samym roku artysta pokazał obraz znajomym w swojej pracowni, niemal powszechną reakcją był szok i obrzydzenie. Matisse ze złością uznał to dzieło za mistyfikację. Picasso pokazał Les Demoiselles d'Avignon publicznie dopiero w 1916 roku. Formalne pomysły opracowane w tych latach prowadzą bezpośrednio do następnego okresu w twórczości Pablo Picasso, jakim jest kubizm. Kubizm analityczny (1909-1912) Kubizm analityczny charakteryzuje się monochromatycznymi, zawiłymi płótnami pełnymi nakładających się, geometrycznych form. Układ tych fragmentów tworzy podmiot, który często jest nierealistycznie przedstawiany pod wieloma kątami jednocześnie. Formy prezentowane na obrazach są rozbite na pryzmatyczne fragmenty i ponownie złożone w sposób nie do końca zgodny z ich pierwotnym kształtem. Celem kubizmu analitycznego nie było malowanie dla oka odbiorcy (wartości estetycznych), ale jego intelektu. Umysł może bowiem "widzieć" tylko fragment przedmiotu i to wystarczy, by uzupełnić sobie brakujące elementy. Kubizm syntetyczny (1912-1917) Dzieła wykonane w stylu syntetycznego kubizmu zostały uproszczone (w stosunku do kubizmu analitycznego), są polichromatyczne i zainspirowane sztuką kolażu. Podobnie jak poprzednia faza, obrazy te wyrażają zainteresowanie abstrakcją. Kubizm syntetyczny nie deformuje tak bardzo przedmiotów, stosowane są też znacznie żywsze barwy. Neoklasycyzm (1917-1925) Stopniowo odchodząc od niemal abstrakcyjnego syntetycznego kubizmu, Pablo Picasso przyjął styl neoklasyczny. Zmiana ta nastąpiła wkrótce po pierwszej wizycie artysty we Włoszech, gdzie zainspirował go naturalizm włoskich obrazów renesansowych. Starając się naśladować tych dawnych mistrzów, Picasso wrócił do malarstwa figuratywnego – choć obrazy z tego okresu nie były aż tak realistyczne jak jego wczesne prace. W tym czasie artysta stworzył formalną składnię do wyrażania swoich emocji, uwalniając tym samym lęki psychiczne i erotyzm. Surrealizm (1925-1932) Po neoklasycyzmie Picasso ponownie odszedł od naturalizmu. W 1925 roku rozpoczął pracę nad obrazami, które zostały uznane za surrealizm. Charakteryzowały się przedstawianiem rozmarzonych postaci o nieuporządkowanych rysach twarzy i skręconych ciałach. Tę surrealistyczną jakość podkreśla nienaturalna paleta jasnych tonów i sprzecznych kolorów, a także wypaczone poczucie perspektywy i kontrast między formami organicznymi i geometrycznymi. Chociaż Picasso nie jest uważany za malarza surrealistycznego, jego obrazy z tego okresu wniosły znaczący wkład w ruch surrealistów. Późniejsze prace (do 1973) Po okresie surrealistycznym Picasso nadal malował, ale trudno tutaj o jasny podział na określone style, ponieważ każda z prac zawiera różne elementy z poprzednich okresów. To podejście zakończyło się eklektyczną kolekcją obrazów, które zarówno ilustrują wpływ zmieniającego się stylu artysty, jak i przypominają widzom o jego nieskończonym talencie. Poświęcając całą energię swojej pracy, Pablo Picasso stał się odważniejszy, jego prace były bardziej kolorowe i wyraziste. Artysta stworzył w tym czasie bardzo dużo obrazów, setki rycin, miedziorytów. Prace te zostały odrzucone przez większość odbiorców jako pornograficzne fantazje bezsilnego starca lub dzieła wykonywane byle jak, bez odpowiedniego zaangażowania. Dopiero później, po śmierci artysty, kiedy reszta świata sztuki odeszła od abstrakcyjnego ekspresjonizmu, zaczęto postrzegać późne dzieła Picassa jako zapowiedź neoekspresjonizmu. Pablo Picasso: ciekawostki Jak widać, Pablo Picasso był niesamowicie płodnym twórcą. W związku z tym nasuwa się myśl, że musiał być jednocześnie niezwykle interesującą osobą – na wielu życiowych płaszczyznach. I rzeczywiście – w trakcie lektury licznych materiałów na temat artysty (książek, wywiadów, artykułów etc.) natknąłem się na niezłe smaczki. Oto one: Ponieważ Picasso był bardzo słaby tuż po urodzeniu, pielęgniarka uznała, że ​​nie żyje, i położyła go na stole. Chwilę później palący cygaro wujek małego Pablo dmuchnął pierścieniem dymu w twarz noworodka. Dziecko natychmiast zareagowało "grymasem i rykiem wściekłości". Pełne imię i nazwisko artysty składa się w sumie z 23 wyrazów i brzmi: Pablo Diego José Francisco de Paula Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Martyr Patricio Clito Ruíz y Picasso. Jego imię i nazwisko zawierają odniesienia do świętych i członków rodziny. Nazwisko Pabla Picassa pochodzi od jego matki, Maríi Picasso y López. Jego ojciec nazywał się José Ruíz Blasco. Pablo Picasso był cudownym dzieckiem, które potrafiło rysować, zanim mogło mówić. Picasso został przyjęty do School of Fine Arts, gdy miał 13 lat. Podczas gdy większości studentów zdawanie egzaminów wstępnych zajmowało miesiąc, on ukończył je w zaledwie tydzień. Kiedy Picasso miał 16 lat, uczęszczał do madryckiej Królewskiej Akademii San Fernando. Wkrótce porzucił naukę, ponieważ nie lubił edukacji formalnej. Picasso często nosił ze sobą pistolet wypełniony ślepymi nabojami. Był gotowy strzelać do wszystkich napotkanych nudziarzy lub każdego, kto obraził Cézanne'a. Picasso był nie tylko malarzem – zajmował się również rzeźbą, ceramiką, scenografią oraz pisaniem (poezja, dramat, opowiadania). Kiedy Mona Lisa została skradziona z Luwru w sierpniu 1911 roku, Picasso został głównym podejrzanym. Prawdziwym złodziejem okazał się Vincenzo Perugia (skazany na 8 miesięcy więzienia). W 1912 roku Picasso wymyślił kolaż. Przymocował wówczas ceratę, gazetę, wycinki i inne materiały do ​​powierzchni swojego obrazu. Dzięki talentowi Pablo Picasso i Georgesa Braque'a kolaż stał się integralną częścią sztuki współczesnej. Ta dwójka artystów pokazała wszystkim, że można porzucić ideę, iż sztuka jest oknem na naturę – w rzeczywistości jest bowiem układem metaforycznych znaków. Po tym, jak Picasso opuścił swoją kochankę Dorę Maar dla innej kobiety, Dora doznała załamania nerwowego. Słynne stały się jej słowa: Po Picassie tylko Bóg. Swoją słynną Guernicę Picasso ukończył w zaledwie trzy tygodnie. Czarno-biały obraz odzwierciedla zniszczenie miasta Guernica 26 kwietnia 1937 roku przez niemieckich i włoskich sojuszników Franco podczas hiszpańskiej wojny domowej. Obraz stał się symbolem okropieństw wojennych. Według Guinness World Records, Picasso jest jednym z najbardziej płodnych malarzy na świecie. W trakcie swojej 78-letniej kariery stworzył ponad 13 500 obrazów, 100 000 druków i rycin, 34 000 ilustracji książkowych oraz 300 rzeźb – łącznie ponad 147 800 dzieł sztuki. Obrazów żadnego innego artysty nie skradziono więcej razy niż tych stworzonych przez Pablo Picasso. Kiedy Pablo Picasso rozczarował się tradycyjnym chrześcijaństwem, odnalazł się w dziełach Nietzschego. Od 1935 roku, gdy miał 53 lata, Pablo Picasso zaczął pisać wiersze. Podobnie jak jego malarstwo, poezja jest trudna do kategoryzacji. Wiersze są w dużej mierze pozbawione tytułu, brakuje interpunkcji, a tematyka jest dość... powiedziałbym, szczególna. Ale to trzeba samemu przeczytać. Pablo Picasso był kobieciarzem. Historycy szacują, że miał setki kochanek. Często, gdy jakaś wpadła mu w oko, wręczał jej złotą figurkę małego mężczyzny z dużym fallusem, co oznaczało, że chciał się z nią przespać. Fernande Olivier (1881-1966) była pierwszą kobietą, z którą Picasso związał się na stałe. Była też tematem wielu jego obrazów z okresu różowego. Po siedmiu burzliwych latach para rozeszła się w 1912 roku. Picasso pozostawił Olivier bez grosza przy duszy. Picasso poślubił swoją pierwszą żonę, balerinę Olgę Khokhlovą, w 1918 roku. Małżeństwo to było burzliwe, jednak nawet po separacji nie doszło do rozwodu. Picasso nie zgodził się na niego, aby nie musieć dzielić się połową swojego bogactwa. Swoją drugą żonę, Jacqueline Roque, Picasso poślubił w 1961 roku, w wieku 79 lat. To właśnie z nią stworzył najwięcej obrazów. W ciągu jednego roku namalował 70 jej portretów. Jacqueline zastrzeliła się w 1986 roku. Z sześciu najważniejszych kobiet w życiu Picassa dwie same się zabiły, a dwie oszalały. Pablo Picasso wymagał od swoich kochanek spełnienia co najmniej dwóch warunków: musiała być uległa i niższa od niego (Picasso miał zaledwie 1,63 m wzrostu). Jedna z jego kochanek podobno powiedziała mu kiedyś: "Możesz być niezwykłym artystą, ale z moralnego punktu widzenia jesteś bezwartościowy". Jak dotąd, Picasso był najbogatszym artystą w historii. Picasso był w posiadaniu wielu swoich obrazów aż do śmierci, ponieważ trzymał z dala od rynku sztuki to, czego nie musiał sprzedawać. Ponadto miał znaczną kolekcję dzieł innych znanych artystów, niektórych jemu współczesnych (takich jak Henri Matisse), z którymi wymieniał się pracami. Pablo Picasso miał czworo dzieci i dla wszystkich był dość okrutny. Jego syn z pierwszego małżeństwa żył w ubóstwie, podczas gdy artysta prowadził wystawny żywot. Rozdawał obrazy znajomym, ale swoim potomkom nie dał niczego. Wnuk Picassa, Claude, popełnił samobójstwo w wieku 24 lat przez wypicie wybielacza. Picasso został pochowany w zamku na południu Francji, który kupił w 1958 roku. Chciał mieć tę posiadłość, ponieważ znajdowała się ona na stokach Mont Sainte-Victoire, ulubionego miejsca Cézanne'a. Spadkobiercy Picassa nieustannie sprzeczają się o prawa własności intelektualnej dotyczące jego dzieł. W 1948 Picasso przyjechał do Polski, by wziąć udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu. Odwiedził także Warszawę, gdzie miał okazję zwiedzić budowane właśnie osiedle mieszkaniowe na Kole (Wola). Oglądając wciąż nieukończone bloki, Picasso wszedł do jednego z mieszkań, gdzie narysował węglem na jednej ze ścian rysunek warszawskiej Syrenki. Rysunek przetrwał do 1953 roku. Kategorie: Inspirujący artyści

Odpowiedzi Shower009 odpowiedział(a) o 17:23 Akrobata i Żonglerka - Paryż 1905Arlekin - 1909Butelka Wina - 1925-26Dwóch Kuglarzy - Paryż 1905Głowa Kobiety - 1907naaj? :* < 3 5 0 kopytka odpowiedział(a) o 17:24 Najsłynniejszy to chyba "Guernica", nie spotkałam jeszcze osoby, która nie znałaby tego obrazu. I może "Chłopiec z fajką". 5 0 kiniussiaa odpowiedział(a) o 17:23 Akrobata i ŻonglerkaArlekinButelka Wina 2 0 blocked odpowiedział(a) o 17:24 no i guernica oraz panny z avinionu ^^ 1 0 odpowiedział(a) o 17:23 WPISZ W GUGL 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub

Pablo Picasso - biografia i obrazy. Pablo Picasso urodził się w 1881 rok u w Maladze w Hiszpanii. Jego ojciec był uzdolnionym rysownikiem i szybko zauważył zdolności plastyczne syna. Początkowo malarz kształcił się w Maladze (w elitarnej szkole Rafael School) i w Barcelonie, w Szkole Sztuk Pięknych. Już w Hiszpanii prace Picassa Zobacz większe Stan: Nowy produkt Pablo Picasso - Rodzina kuglarzy Wyślij do znajomego Drukuj 47,97 zł brutto Ilość WIELKOŚĆ 19 innych produktów w tej samej kategorii: Pablo... 64,23 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 56,10 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 56,10 zł Dodaj do koszyka Pablo... 64,23 zł Dodaj do koszyka Pablo... 20,33 zł Dodaj do koszyka Pablo... 47,97 zł Dodaj do koszyka Pablo... 69,11 zł Dodaj do koszyka Pablo... 69,11 zł Dodaj do koszyka Pablo... 69,11 zł Dodaj do koszyka Pablo... 69,11 zł Dodaj do koszyka Pablo... 64,23 zł Dodaj do koszyka bFaWY.

63m2jws43w.pages.dev/355

63m2jws43w.pages.dev/87

63m2jws43w.pages.dev/215

63m2jws43w.pages.dev/125

63m2jws43w.pages.dev/289

63m2jws43w.pages.dev/237

63m2jws43w.pages.dev/325

63m2jws43w.pages.dev/176

63m2jws43w.pages.dev/288

pablo picasso słynne obrazy